Gusto kong maging writer..yan ang pinaka pangarap ko talaga.. yung ala william shakespeare, Bob Ong at iba pang magagaling na manunulat.. pangarap kong makapagsulat ng sarili kong aklat, sarili kong kwento. hays ewan ko ba basta gusto ko lang magsulat.. para kasi sakin nakakawala ng stress.. nasasabi mo yung laman ng puso mo..pero nung kailangan ko ng pumili ng kurso sa kolehiyo almost 3 years ago..hindi ang pagiging writer ang nakuha ko..isang kursong napakalayo sa pagsusulat..hindi daw kasi ako aasenso sa pagsusulat..konti lang daw ang kailangan non sa pilipinas..mahirap daw humanap ng trabaho..nalungkot ako nung una dahil alam kong ang pangarap kong ito ay Malabo ko ng maabot..malayong malayo sa landas na tinatahak ko ngayon..ewan ko ba pero minsan may mga araw na nakakapanghinayang..minsan naiisip ko siguro mas enjoy ako ngayon kung journalism kinuha ko..siguro mas makikita yung galing ko.. siguro hindi ako makakakuha ng tres na grade.. siguro parang hindi ako nag-aaral parang naglalaro lang..
Lumipas ang panahon, nagulat na lang ako mahal ko na ang nursing.. narealized ko na “pag writer ka..matotouch mo ang buhay ng tao sa mga isinusulat mo” “pero pag nurse ka..matotouch mo ang buhay nila..matotouch din nila ang buhay mo” dun ko nakita ang plano ng Lord sakin..minsan hindi natin alam kung bakit nandon tayo sa lugar na hindi naman natin inaasahan..madalas nagtatanong tayo..akala natin nabigo tayo dahil hindi natin nakuha kung ano yung pangarap natin..pero hindi natin naiisip na kumikilos ang Lord sa buhay natin..may mas magandang plano siya,.may mas pangarap siya..at yung pangarap niya ay higit pa sa kaya nating pangarapin..Just trust Him :D
No comments:
Post a Comment